غار های شگفت انگیز شهر ناتینگهام؛ انگلستان - حمایت از تولید ملی

به گزارش حمایت از تولید ملی، غار های ناتینگهام که در دل تپه ها و صخره های ماسه سنگی حفر شده اند، امروزه به یک جاذبه گردشگری مهم بدل شده اند. برای آشنایی با قدمت و تاریخچه این غارها با خبرنگاران همراه باشید.

شهر ناتینگهام در ناتینگهام شایر انگلستان بر روی تپه های ماسه سنگی نرم، گسترده شده است. این تپه های ماسه سنگی نرم و کم ارتفاع به سمت شمال رودخانه ترنت (Trent) امتداد پیدا می کنند. این تپه ها و صخره های ماسه سنگی تقریبا 230 میلیون سال قبل شکل گرفته اند و با وجود اینکه ساختاری نرم دارند و با استفاده از کلنگ و ابزار های دستی کوچک قابل حفاری هستند، از استحکام بسیار زیادی نیز برخوردار هستند. دارا بودن این دو ویژگی به طور هم زمان ـ نرم بودن ساختار این تپه ها و استحکام بالای آنها ـ بسیار عجیب و غیر عادی به نظر می رسد. این دو ویژگی، این امکان را میسر می کند که تپه های ماسه سنگی به آسانی حفاری شوند در حالی که محکم و پایدار بدون هیچ تکیه گاهی هنوز هم پابر جا به جای مانده اند.

اولین سکنه ناتینگهام از این منطقه بکر و شگفت انگیز به نفع خود استفاده کردند؛ آنها خیلی زود متوجه شدند که اگر در دامنه این تپه ها و صخره های ماسه سنگی، در امتداد دشت های سیلابی ترنت برای خود سکونت گاه و خانه هایی حفر کنند این کار بسیار آسان تر و کم هزینه تر از ساخت خانه بر روی زمین های هموار است.

در دوران های گذشته، ناتینگهام در زبان بریتونی با عنوان Tigguo Cobauc شناخته می شد که در زبان انگلیسی به معنای محل غارها (Place of caves) است که این نام در قرن نهم از طریق اسقف منطقه شربورن (sherborne) برای نامیدن ناتینگهام به کار می رود.

امروزه هیچ یک از این غارهای اولیه وجود ندارند. غارهایی که فرو ریخته و ویران شده اند، در اثرباد و باران فرسایش یافته و به کلی از بین رفته اند. اما هنوز صد ها غار در زیر شهر مدرن ناتینگهام وجود دارد که قدیمی ترین این غارها، قدمت شان به قرن دوازدهم بر می شود و تعداد اندکی از این غار ها بعد از سال 1850 حفر و ایجاد شده اند. این غار ها به عنوان خانه، انبار و کارگاه از طریق ساکنان شهر مورد استفاده قرار می گرفتند. افرادی مانند آهنگران، شمع سازان و نانوایان منطقه به این غار ها علاقه خاصی داشتند زیرا این صنعتگران بدون اینکه درباره آتش گرفتن کارگاه و محل کار خود نگرانی داشته باشند یا اینکه مجبور باشند هر شب کوره را خاموش کنند یا روی آتش را بپوشانند، می توانستند در این غار ها آتش و کوره داغ برای خود بسازند؛ زیرا در آن زمان در شهر ناتینگهام قوانین ساعت خاموشی و منع آمد و شد وجود داشته که باید اجرا می شده است.

ماهی فروشان و قصابان این شهر، محل کار خود را درون این غارها ساخته بودند زیرا در این غار ها از مگس و پشه خبری نبود و به دلیل اینکه دمای درون غارها بسیار پایین تر از دمای بیرون بود این غارها محل مناسبی برای نگهداری گوشت بودند.

در طی انقلاب صنعتی انگلستان افراد زیادی برای یافتن شغل، گروه گروه به شهر ناتینگهام هجوم آوردند؛ مالکان و زمین داران ناتینگهام، خانواده های افراد جویای کار را درون این غار ها اسکان دادند. این افراد مهاجر در شرایط بسیار وحشتناکی در این غارها زندگی می کردند. سطح بهداشت بسیار پایین بود و این غارها کم کم به محل رشد و انتشار بیماری های خطرناک همچون وبا، آبله و سل تبدیل شدند. این دوران یکی از بدترین دوران تاریخ شهر ناتینگهام است. در سال 1845 اجاره دادن این غارها به افراد فقیر به عنوان مسکن و محل زندگی، غیر قانونی اعلام شد اما این رسم و روال به طور کلی ریشه کن نشد و مردم فقیر باز هم در این غارها با شرایط بسیار نامساعد زندگی می کردند تا اینکه در ربع اول قرن بیستم، اجاره دادن این غارها و زندگی در غارها به کلی برچیده شد. در طی جنگ جهانی دوم این غارها به پناهگاه هایی تبدیل شدند که مردم برای در امان ماندن از حمله های هوایی به درون این غارها پناه می بردند.

امروزه تعداد انگشت شماری از این غارهای به جا مانده، مورد استفاده قرار می گیرند. کافه رستورانی درون این غارها ساخته شده است. این کافه رستوران Ye olde trip to Jerusalem نامیده می شود و گفته می شود که یکی از قدیمی ترین بارها در کشور انگلستان بوده است و تاریخچه ای بسیار طولانی دارد. مجموعه دیگری از این غارها به عنوان شعبه ای از باشگاه تیراندازی Nottingham Rifle club کاربرد دارد. بخشی از این غارها که در زیر ساختمان مرکز خرید Broadmarsh shopping centre قرار گرفته است به عنوان یک جاذبه گردشگری، بسیار مورد توجه گردشگران قرار گرفته است.