راه های مراقبت از زخم دیابت - حمایت از تولید ملی

به گزارش حمایت از تولید ملی، خبرنگاران - ترجمه از هدی بانکی: اگر دیابت دارید، یک بریدگی یا خراش روی پوست تان احتیاج به مراقبت های بیشتری نسبت به یک فرد غیردیابتی دارد.

در بیشتر افرادی که دیابت دارند، زخم ها و بریدگی ها با سرعت کمتری نسبت به بقیه التیام می یابد. در ضمن بیماری دیابت، احتمال عفونت در زخم ها و بریدگی های جزئی را نیز افزایش می دهد.

یک خراش کوچک می تواند به مسئله ای بزرگ و جدی تبدیل گردد. مثلا یک آسیب کوچک در پا می تواند منجر به زخم پای دیابتی گردد. زخم پای دیابتی که یکی از دردناک ترین زخمهاست می تواند در نهایت موجب قطع عضو گردد.

این بیماری 15 درصد از مبتلایان به دیابت را گرفتار می نماید.

بله قطع عضو، یک احتمال واقعی در موارد بسیار حاد است. پس به اشتباه تصور نکنید: برای من این اتفاق نخواهد افتاد!

چند عامل در زخم ها و عفونت ها در افراد دیابتی نقش دارد:

• دیابت می تواند موجب ضعف عملکرد ایمنی گردد که زمان لازم برای التیام را طولانی تر خواهد نمود.
• وقتی قند خون بالا می ماند، عملکرد گلبول های سفید خون را مختل نموده و موجب ناتوانی شان برای مبارزه با باکتریها خواهد شد.
• دیابت کنترل نشده باعث ضعف در جریان خون می گردد. با کُند شدن جریان خون، گلبول های قرمز خون آهسته تر حرکت می نمایند که همین می تواند انتقال مواد مغذی به سمت زخمها را سخت کند. در نتیجه، زخم ها و آسیب ها به کُندی ترمیم می شوند یا ممکن است اصلا ترمیم نشوند.
• آسیب عصبی یا نوروپاتی یکی از عوارض جانبی دیابت است که می تواند مشکل را تشدید کند.

برای دیابتی ها خیلی سخت است که دچار زخم و بریدگی شوند اما شما می توانید این مشکل را با کمی صبر و آگاهی درست رفع کنید.

1. زخم تان را تمیز و کنترل کنید

قبل از اینکه هرگونه درمانی را آغاز کنید، زخم تان را کاملا تمیز کنید. تمیز کردن زخم باعث می گردد بهتر التیام پیدا نموده و از احتمال عفونت کم گردد.

ساده ترین راه تمیز کردن زخم های جزئی، شستن آن با آب است. با این کار، آلودگی ها و باکتریها تا جایی که ممکن است از زخم زدوده خواهند شد.

برای شستن ناحیه زخمی، از آب سرد با فشار متوسط و یک صابون ملایم بهره ببرید. سپس زخم را با یک حوله تمیز به آرامی خشک کنید.

لایه ای از یک کرم ضد عفونی نماینده روی زخم بگذارید و روی آن را با یک باند استریل بپوشانید. پانسمان را روزی 2 تا 3 بار عوض کنید. اگر دیابت دارید فرقی نمی نماید زخم تان چقدر ناچیز است، به هر حال باید مکررا آن را چک کنید.

هر وقت پانسمان را باز می کنید، زخم تان را کاملا و با دقت آنالیز کنید تا اگر کوچک ترین علامتی از عفونت یا موردی غیرعادی دیدید فورا به پزشک مراجعه کنید.

2. کنترل قند خون

برای کم کردن احتمال عفونت زخمها و بریدگی های مختصر باید حواس تان به قند خون تان نیز باشد. بالا بودن قند خون می تواند پروسه ترمیم را به تاخیر بیندازد و حتی ریسک عفونت را افزایش بدهد.

مطالعه ای در سال 2013 نشان داد افرادی که برای زخم های مزمن دیابت تحت عمل جراحی بودند، در صورتی که سطح قند خون شان به خوبی کنترل شده بود، بعد از عمل بهتر و سریع تر و کاملا التیام پیدا نموده بودند.

بنابراین اگر دچار هر نوع زخمی شدید حتما قند خون تان را تحت کنترل بگیرید. می توانید با تغذیه درست و استفاده از غذاهای مفید برای دیابتی ها و دست کم 30 دقیقه ورزش کردن در روز این کار را انجام دهید.

همچنین یادتان نرود که داروهای تان را به موقع مصرف و طبق دستور پزشک مصرف کنید.

قند خون ناشتا و قند خون بعد از غذای تان را چک کنید و اگر بالا بود هر چه زودتر به پزشک تان مراجعه کنید.

3. عسل

افراد دیابتی می توانند برای درمان زخمهای خود از عسل استفاده نمایند. عسل با تحریک بازسازی بافت آسیب دیده، رگ زایی و رشد فیبروبلاست (بافت همبند) موجب تسریع التیام زخم می گردد.

همچنین خاصیت اسموتیک عسل، زخم را مرطوب و تمیز نگه می دارد که برای التیام زخم بسیار مهم است. در ضمن اثر ضد التهابی عسل از درد و التهاب آن می کاهد. تحقیقات نیز نشان داد که مرهم عسل، برای زخم پای دیابتی، بی ضرر و موثر است.

زخم را با آب تمیز بشویید تا آلودگی هایش پاک شوند، سپس مقداری عسل روی زخم بمالید و روی آن را بپوشانید. بانداژ را روزی 3 تا 4 بار تعویض کنید.

4. آلوئه ورا

شما می توانید از آلو ئه ورا برای درمان زخم تان بهره ببرید. آلوئه ورا خاصیت ضد التهابی و تسکین دهندگی دارد. ژل آلوئه ورا سرشار از فیتوشیمیایی هایی است که می توانند درد را تخفیف داده از التهاب کاسته و رطوبت پوست و در نتیجه پروسه التیام زخم را بهتر بنمایند.

مطالعات نشان می دهند این ویژگی های ژل آلو ئه ورا از اثرات هایپوگلیسمیک آن ناشی می شوند.

یک برگ آلوئه ورا را برش داده و باز کنید و ژل آن را درآورید. این ژل را روی زخم بزنید و اجازه دهید خوش خشک گردد. سپس ناحیه زخم را با آب گرم تمیز نموده و با حوله ای نرم و تمیز خشک کنید. این کار را چند بار در روز تکرار کنید تا زخم کاملا خوب گردد.

5. زردچوبه

زردچوبه یک آنتی بیوتیک و آنتی باکتریال طبیعی است که می تواند برای درمان زخم های جزئی و پیشگیری از عفونت در دیابتی ها به کاربرده گردد.

کورکومین موجود در زردچوبه با تعدیل کلاژن و کاهش واکنش به اکسیژن، به ترمیم زخم یاری می نماید.

اگر زخم یا بریدگی جزئی تان خونریزی کرد مقداری پودر زردچوبه را مستقیما روی قسمت مورد نظر بزنید تا خونریزی متوقف گردد.

برای یاری به ترمیم زخم، یک دوم قاشق غذاخوری پودر زردچوبه را با مقداری روغن نارگیل ترکیب کنید تا خمیر مانند گردد و آن را روزی دو تا سه بار روی زخم بمالید تا از دردش کم شده و از عفونت پیشگیری گردد.

می توانید یک قاشق غذاخوری پودر زردچوبه را با لیوانی شیر گرم مخلوط نموده و هر شب قبل از خواب بنوشید.

6. روغن نارگیل

روغن نارگیل می تواند به التیام زخم دیابتی ها یاری کند. این روغن به دلیل خواص بی نظیر آنتی باکتریالی، ضد التهابی، مرطوب نمایندگی و التیام بخشی اش مفید است.

روغن نارگیل حتی می تواند با پیشگیری از عفونت، از به جا ماندن اثر زخم (اسکار) جلوگیری کند. روغن نارگیل به تسکین درد و تورم زخم یاری می نماید.

روغن نارگیل بکر را روی زخم بمالید و رویش را بانداژ کنید تا رطوبتش حفظ گردد. پانسمان را روزی 2 تا 3 بار عوض کنید و تا چند روز این درمان را ادامه دهید. بهتر است روزی یک تا دو قاشق غذاخوری روغن نارگیل وارد برنامه غذایی تان بکنید.

7. روغن زیتون

روغن زیتون نیز برای التیام زخم بسیار موثر است. روغن زیتون سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 است که از التهاب کاسته و پروسه ترمیم زخم را تسریع می نماید.

اولئیک اسید تک غیراشباع و پالمیتولئیک اسید روغن زیتون، عامل یاری نماینده به التیام زخم هستند.

از روغن زیتون در رژیم غذایی روزانه تان بهره ببرید. می توانید آن را در انواع سالاد، اسموتی و سوپ به کار ببرید.

8. رژیم غذایی سالمی داشته باشید

برای حفظ سطح قند خون و تسریع پروسه ترمیم باید به رژیم غذایی تان نیز اهمیت بدهید. سعی کنید غذاهای پُرپروتئین، کم کربوهیدرات، کم کالری و مغذی بخورید.

پروتئین کافی به ترمیم پوست و سایر بافت های آسیب دیده یاری می نماید. بنشن و حبوبات و محصولات لبنی بعضی از منابع خوب از این جهت هستند.

در ضمن غذاهای ویتامین Cدار و ویتامین Eدار بیشتر مصرف کنید زیرا این آنتی اکسیدانهای قدرتمند، سیستم ایمنی را برای مبارزه با عفونت ها تقویت می نمایند.

پرتقال، گوجه فرنگی، توت فرنگی، بروکلی و فلفل قرمز منابع خوبی هستند. غذاهای فیبردار مانند انواع میوه و سبزی، لوبیا، علات کامل و آجیل بیشتر بخورید و از قلم نیاندازید که چربیهای غیراشباع سالم را برای رژیم غذایی تان در نظر بگیرید.

البته فقط چیزی که می خورید مهم نیست بلکه مقدار چیزی که می خورید نیز اهمیت دارد. پس حواس تان به مقدار و حجم غذایی که می خورید باشد و سعی کنید 5 تا 6 وعده کوچک در طول روز بخورید، نه 2 تا 3 وعده بزرگ.

چند نکته

• سعی کنید هرگز پابرهنه راه نروید، حتی در درون خانه تان.
• همواره قبل از پوشیدن کفش ها داخل آنها را چک کنید.
• هرگز سعی نکنید پینه یا زگیل را خودتان بردارید.
• می توانید از کمپرس سرد برای کاهش درد و تورم زخم بهره ببرید.
• هرگز دلمه زخم را نکَنید یا نخراشید.
• سیگار نکشید و الکل ننوشید چون پروسه التیام زخم به تاخیر خواهد افتاد.
• بیشتر پروتئین مصرف کنید.
• مقدار کافی آب بنوشید تا بدن و پوست تان هیدراته باشد.
• هر شب قبل از رفتن به رختخواب، پاهای تان را از بابت علامتی از زخم یا تاول یا بریدگی و یا هر خراش کوچکی چک کنید.
• می توانید با شستشوی مکرر پاها و تمیز نگه داشتن شان از عفونت پای دیابتی پیشگیری کنید.
• کفش های تان را با دقت انتخاب کنید تا کاملا انداز ه تان باشند و موجب فشار و تاول نشوند.