خبرنگاران خشکسالی و کمبود آب در شیلی در میان بحران کرونا - حمایت از تولید ملی

به گزارش حمایت از تولید ملی، تهران- خبرنگاران- با کاهش جریان رودخانه ها و خشک شدن مخازن آب ها ناشی از خشکسالی، مردم شیلی خود را به ویژه در برابر ویروس همه گیری کرونا آسیب پذیرتر تلقی می کنند.

سالها بهره برداری از منابع و قوانین ناکافی باعث شده است که بیشتر مخازن آبی کشور شیلی خشک شود.

رودریگو مونداکا سخنگوی جنبش دفاع از آب، زمین و حفاظت از محیط زیست به خبرگزاری فرانسه گفت: اکنون چهار صد هزار خانواده به طور تقریبی 1.5 میلیون نفر جمعیت شیلی وجود دارند که تأمین نیاز50 لیتر آب روزانه آنان به تانکرها بستگی دارد.

خشکسالی در شیلی در حالی تبدیل به یک بحران جدید شده است که ویروس همه گیری کرونا در بیشتر کشورها رخنه کرده و یکی از راهکارهای مقابله با آن شستن دست ها به طور مکرر است.

دیلما کاستیلو که به همراه فرزندان خود در یکی از تپه های اطراف ال ملون شهری با 22 هزار جمعیت در نزدیکی منطقه ساحلی والپارایزو که رودخانه اش خشک شده زندگی می کند، می گوید: زندگی بدون آب بسیار سخت است.

کاستیلو در مورد شرایط بد زندگی می گوید: بدترین چیز این است که هیچ آگاهی حتی در بین مردم اینجا وجود ندارد. من بسیار مضطرب هستم زیرا زندگی در این شرایط تحقیرآمیز است. در بیشتر مناطق سانتیاگو پایتخت شیلی و والپارایزو، میزان بارندگی در سال گذشته تقریبا 80 درصد کمتر از میزان بارندگی پیشین بود و حتی در منطقه شاقتصادی کوکیمبو میزان بارندگی 90 درصد کاهش یافته است.

در پی کاهش شدید بارش، تانکرهای آب هم اکنون نیاز روزانه مردم را تامین کرده و ساکنان این مناطق روزانه برای پر کردن بشکه ها در صف می ایستند.

مونداکا سخنگوی جنبش دفاع از آب، زمین و حفاظت از محیط زیست در مورد شیوع کرونا می گوید: همه گیری این ویروس بار دیگر الگویی از تصرف خصوصی آب را برجسته می کند زیرا این شرایط تضمین کننده حقوق مردم نیست و جوامع را تضعیف می کند.

در قوانین شیلی آب منبعی برای استفاده عموم معین شده است، اما تقریباً تمامیت حق بهره برداری از منابع آبی به بخش خصوصی واگذار کرده است.

توماس رویز از سواحل دریاچه خشک شده پنولاس که در یک ساعتی شهر سانتیاگو واقع شده به خبرگزاری فرانسه گفت: 20 سال است که برای صید ماهی به اینجا آمده ام و در ابتدا صید زیادی به دست آوردیم اما حالا هیچ چیزی نمی گیریم.

ماتیاس آسون مدیر مرکز گرین پیس شیلی گفت که دولت سباستین پینرا رییس جمهوری شیلی باید تضمین کند که هیچ شهروند درجه دو برای محافظت خود در برابر بیماری کووید 19 نباید وجود نداشته باشد.

وی افزود: داشتن صابون در زمانیکه آب کافی برای شستن وجود ندارد بی فایده است.

به دنبال شیوع ویروس کرونا در شیلی تا به امروز سه هزار و 700 مورد مبتلا به این بیماری و کشته شدن 22 نفر گزارش شده است.

موضوع بهره برداری خصوصی از آب در زمان های فراوانی ذخایر آب مسئله ای ایجاد نمی کرد اما خشکسالی باعث خشم جامعه شیلی که هم اکنون از کمبود آب رنج می برد شده است و حتی این نارضایتی منجر به وقوع ناآرامی های اجتماعی در ماه اکتبر (مهر-آبان) شد که تنها با اعمال اقدامات فاصله گذاری اجتماعی فروکش کرد.

در میان آغاز ناآرامی ها، حدود یکصد نفر از ساکنان شهر ال ملون چاهی را که توسط شرکت معدن انگلو-آمریکایی اداره می شد، اشغال کردند.

فابیان ویاررول 26 ساله یکی از فعالان این حادثه گفت: معترضان خواستار این هستند که از چاه برای تأمین آب به مردم ساکن در منطقه استفاده شود، نه فعالیت معدن.

شرکت معدن آنگلو آمریکایی طی بیانیه ای به خبرگزاری فرانسه گفت که متعهد به تامین رفاه و بهزیستی افرادی هستند که در نزدیکی سایت ها آن زندگی می کنند و در جستجوی راهکار هایی هستند که به ساکنان منطقه اجازه تأمین دائم آب آشامیدنی می دهند.

***کالایی به نام آب

مونداکا سخنگوی جنبش دفاع از آب، زمین و حفاظت از محیط زیست می گوید: کد آب 1981 مالکیت آب را از تسلط زمین جدا می کند. در شیلی آب خریداری، فروخته و اجاره داده می شود.

اسکار کریستی دبیرکل آب ها تاکید می کند که حقوق آب در شیلی به شرکت های خصوصی تحویل داده شده است، اما دولت این حقوق را کنترل می کند و می تواند مقدار آب ذخیره شده در مخازن را محدود کند.

به گفته کریستی، با این حال دولت شیلی هرگز از آن حق استفاده نکرده و اگر این کار را انجام می داد، می بایست غرامت به بنگاه های خصوصی پرداخت میکرد.

آندری جرولوف عضو کمیسیون اقتصادی آمریکای لاتین و کارائیب گفت: مسائل کنونی با نحوه توزیع این حقوق و شرایط تحمیل شده ارتباط دارد.