راه کار هایی برای اینکه بهتر تمرکز کنیم! - حمایت از تولید ملی

به گزارش حمایت از تولید ملی، با در نظر دریافت تغییرات مالی چشم گیری که تقریباً در قرن اخیر رخ داده است، شمار افرادی که کار فیزیکی انجام می دادند به طور عمده ای کاهش و شمار افرادی که با علم و دانش خود کار می نمایند، به طور عمده ای افزایش یافته است.

به گزارش، همان طور که با یاری پا ها هر جا که بخواهیم می توانیم برویم؛ با یاری مغزمان نیز می توانیم در هر مسیری سیر و سلوک کنیم.

اغلب مردم می گویند اگر شغلی که به آن علا قمندید را انتخاب کنید، کار کردن برایتان نوعی تفریح محسوب می گردد. اما این همواره صدق نمی نماید. برای این که بدانیم چرا با وجود داشتن شغل مورد علاقه، باز هم احساس خستگی می کنیم؛ بیایید با ساختار مغز انسان بیشتر آشنا شویم!

قشر جلویی مغز یکی از بخش های پیشرفته آن محسوب می گردد که ساختار های تکامل یافته ای را شامل می گردد. در واقع این بخش مسئول عملکرد های وابسته به آگاهی در انسان است. عملکرد هایی مانند توانایی هدف گذاری، برنامه ریزی برای آینده، جلوگیری از انجام اعمال غریزی، تصمیم گیری های آگاهانه و سازمان دهی فعالیت های بدن. در مجموع این توانایی های پیچیده اغلب به عنوان عملکرد های اجرایی مغز شناخته می شوند.

می دانیم توانایی قشر جلویی مغز در انسان از هر گونه دیگری در سیاره زمین بیشتر است. پس چرا هنوز از نظر ذهنی در بیشتر مواقع احساس می کنیم بار زیادی بر دوش مان است؟

با در نظر دریافت تغییرات مالی چشم گیری که تقریباً در قرن اخیر رخ داده است، شمار افرادی که کار فیزیکی انجام می دادند به طور عمده ای کاهش و شمار افرادی که با علم و دانش خود کار می نمایند، به طور عمده ای افزایش یافته است.

از جنبه های بزرگ این تغییرات این است که بخش اعظم نیروی کار امروزه به هوش هیجانی بیشتری احتیاج دارد و به همین میزان مهارت های نظری یا انتزاعی بیشتری نیز می طلبد. هر دوی این توانایی ها نیز مربوط به قشر جلویی مغز می باشد.

برای روشن شدن موضوع باید بگوییم که ما ادعا نمی کنیم امروزه از اجدادمان سخت تر و بیشتر کار می کنیم. اما در طی قرون اخیر، به نظر می رسد میزان مطالبه هوش اجرایی در سطح وسیعی گسترش یافته است.

در انواع شرکت های صنعتی مختلف، افرادی را مشاهده می کنیم که از شغل خود خسته اند، کمبود تمرکز دارند و بیشتر از تدبیراندیشی، رفتار انفعالی دارند. آن ها عقیده دارند انجام چندین کار به طور هم زمان تنها راهی است که می توانند از طریق آن از وظایف بی شماری که باید انجام دهند، جلو بیفتند.

مشکل این جاست که مغز ما در بازه زمانی تعیین، فقط به مقدار محدودی توانایی تمرکز کردن دارد. دانشمندانی مانند دنیل کانمن، نویسنده کتاب توجه و کوشش، تحقیقی انجام داده است که به این مسئله اشاره می نماید.

طبق برخی محاسبات، مدت زمانی که تمام تمرکز خود را صرف انجام دادن کاری می کنید، 40 درصد کم تر از مدت زمانی است که آن کار را با وقفه های گاه و بی گاه انجام می دهید.

البته اگر کیفیت و صحت انجام کار برایتان اولویت نیست، انجام دو یا چند کار به طور همزمان اشکالی ندارد. اما این باور رایج که انجام چندین کار به طور همزمان باعث می گردد مفید واقع شویم، بیشتر از اینکه صحت علمی داشته باشد، افسانه و خیال است.

هر موقع با جریان بی وقفه ای از حواس پرتی ها روبرو شدید که می خواهند تمرکزتان را بدزدند، به هر طریقی سعی کنید خود را در منطقه مجزایی قرار دهید. (به اصطلاح در جزیره ای میان جمعیت) این منطقه می تواند از نظر جسمی یا ذهنی باشد.

احتمالاً فکر می کنید حتی یک لحظه رهایی از جمعیت غیرممکن است. برخی افراد می گویند هر بار که رئیس شان تماس می گیرد، باید فوراً جوابش را بدهند یا همه چیز در محل کار به این بستگی دارد که آن ها سریعاً واکنش نشان دهند و در لحظه تصمیمات فوری اتخاذ نمایند. اما برای هر مسئله ای چاره ای وجود دارد.

ارتباط با دیگران در محدوده ای که به شما آسیبی وارد نسازد، برای رسیدن به موفقیت ضروری است. راه های خلاقانه زیادی برای تعیین کردن حد و مرز های ارتباط با هر شخص وجود دارد. در یک بیمارستان، پرستار ها هنگام توزیع دارو پیش بند های رنگ روشن می پوشند تا مطمئن شوند چیزی آلوده به عفونت های ویروسی با لباس شان تماس پیدا نکند. یا این که شرکتی در نزدیکی مکان پر سر و صدایی واقع شده است که کارکنان آن سالن کنفرانس خاصی را طراحی نمودند تا مکان آرام و ساکتی برای کار کردن فراهم نمایند؛ بنابراین بهتر است راه هایی پیدا کنید که احتیاج شما برای تمرکز کردن را رفع می سازد.

وقتی برای جزیره خود حد و حدود منعطفی قائل می شوید، نه تنها خودتان به آن متعهد می شوید، بلکه دیگران را نیز برای احترام و حمایت از پارامتر های خود تشویق می کنید.

این که افراد از مرز میان همکاری و دخالت تخطی نمایند، مسئله غیرعادی نیست. در تکنولوژی پیشرفته و شرکت های در حال پیشرفت، اغلب در خصوص حدف دفاتر خصوصی چیز هایی می شنویم. به طور مثال دفاتر غیرشخصی و عمومی با دفاتر مخصوص و انفرادی جایگزین می شوند.

دفاتر غیرشخصی فواید زیادی دارند، اما با مشکل نقض حریم شخصی رو به رو هستند. اما با این حال باید کوشش کنیم دچار حواس پرتی نشویم و بر کار خود تمرکز کنیم.

از این روش ها برای حفظ تمرکز بهره ببرید:

روز های خاصی از ماه را به عنوان زمان هایی که باید در جزیره خود کار کنید تعیین نمایید. این زمان را به انجام کار هایی که به کیفیت و صحت و خلاقیت احتیاجمندند، اختصاص دهید.

جایی را برای تمرکز و بودن در جزیره خود به طور جسمی مهیا کنید. بهتر است اتاقی را انتخاب کنید که سر پوشیده است و می توان درش را بست.

آن ها باید بدانند فقط در چه مواقعی و چه شرایطی می توانند در کارتان اختلال ایجاد نمایند. برای آن ها در خصوص این که می خواهید تمرکز داشته باشید، شرح دهید. البته جوابگوی احتیاج های آن ها نیز باشید و زیاده روی نکنید.

هنگام انجام کار هایی که احتیاج به تمرکز دارند، تلفن همراهتان را کنار بگذارید.

هر وقت می خواهید میان جمع و شلوغی وارد منطقه ذهنی خود شوید، ابتدا ذهن تان را آرام کنید.

تمرکز برای بیشتر افراد به طور طبیعی وجود ندارد. در واقع تمرکز نیز نوعی مهارت است که مثل هر مهارت دیگر احتیاج به تمرین و کوشش و یادگیری دارد.

در قدم اول باید بدانید که برای انجام بهتر کار ها ضروری است مهارت تمرکز کردن را افزایش دهید.

در قدم بعدی باید برای آن وقت بگذارید و کوشش کنید. از موارد گفته شده یاری بگیرید و ذهن تان را برای تمرکز کردن تربیت کنید. از خودتان بپرسید:

چقدر در روز می توانید خوب تمرکز کنید؟

تا چه اندازه می توانید کارهایتان را اولویت بندی کنید؟

چند دقیقه در روز را به خاطر حواس پرتی از دست می دهید؟

جواب دادن به این سوالات باعث می گردد ماهیت تمرکز را بهتر درک کنید و به اهمیت آن بیشتر پی ببرید. بیشتر افراد تمرکز را به عنوان یک مهارت استراتژیک در نظر نمی گیرند، پس وقتی برای این که میزان تمرکز خود را تخمین بزنند قائل نمی شوند. وقتی با تمرکز به عنوان یک مشکل استراتژیک برخورد نکنید، به راحتی اهمیتش را دست کم می گیرید.

توانایی شما در تمرکز به این که تا چه اندازه از حواس پرتی ها دوری می کنید بستگی دارد. افرادی که تمرکز قوی ندارند، دچار چالش هایی در مدیریت زمان می شوند یا نمی توانند کارهایشان را به طور مرتب انجام دهند. البته این که گاهی حواس مان پرت گردد طبیعی است. اما توانایی در غلبه بر عوامل حواس پرتی است که میزان تمرکزمان را نشان می دهد.

منبع: برترینها